İlk Tanışma...

8 Nisan 2009 Akatlar

Özlem, Nesrin ve Evlat ile ilk tanıştığım gün... Nisan ayında havanın pek sıcak olduğu görülmemiştir tanışmamızda ki sıcaklık havaya yansıdı demek ;) Heyecanlı olduğum kadar huzurluydum, dış sesler sağır ve dilsiz olmuşlardı. Hatta kendime ilk kez bu kadar benzettiğim nesoyu gündüz gözüyle görmüş, neşelenmiştim. Genelde kendilerine benzetilen kişiler hakkında düşünceler pek iç açıcı olmaz... ya kıskanır ya da asabileşirsin, benim ki gayet neşeli geçmişti oh canıma değsin... Hey Nesocanım o günlerde ki gibi neşeli olmanı istiyorum ve seni çok seviyorum !

Vee Özlem'im hafif mesafeli ve annesıcaklığında idin. Belkide mesafeli oluşunu heycanım hissettirmiş olabilirde ( Aşk seni bulabilir de, uzakta durabilir de, Samimi oluyor derken mesafe koyabilir de, Bu böyle vurabilir de, ilgisiz durabilir de, onu sana katıyor derken tuzaklar kurabilir de Bu böyle... şarkısını hatırladım ) Samimiyetine, sevgine, sabrına, anneliğine, dostluğuna, huzuruna, cömertliğine, sohbetine, muhabbetine... aceleyle kavuşmak istemiştim ve şimdi hepsine katbekat burada sayamayacağım kadarına sahibim, her daim birlikte olalım seni seviyorum.

Evlat bebe, sen yoluna son sürat bereketinle devam ;)