Zaman; 4 Haziran 2009
Mekan; Anne ocağı..
Tüm yakınlarımla birlikte, heyecanlı, telaşlı, sevinçli, hüzünlü, mutlu dakikalar geçirdim.
En neşeli olanı; Esra ve Yeşim'in göbek oyunlarını izlerken, Özlem'le benim çintan sefamız...
En hüzünlü olanı ise; Kırmızı başörtü eşliğinde, ışıklar sönünce yandı mumlar, söylendi yüksek yüksek tepeler... ağlamam herhalde demiştim soranlara, herhalde deyişim haklıymış :) hemde ne ağlamak, salya sümüktüm.. nedenini açıklayamayacağım, beceremiyorum...
Hepinize, hepimize çok teşekkür ediyorum.
Biz de sana teşekkür ederiz...hoş geldin nusemiz...;)
YanıtlaSil:) hoşbuldum cancağzım, daim olalım inşaallah
YanıtlaSilNe güzel görüntülerrrr.annemler de göçmen benim.Çityan diyolar bu kiyafete annemler.Mutluluklarrr :)
YanıtlaSilşimdi görüm yorumunuzu uzun zamandır girmiyordum :) teşekkür ederim şiveyle alakalı sanırım ;)
Sil